گزارش پيمايش غار 3N بزرگترين غار نمكي جهان (6580 متر) 

 

به نام خدا

گزارش پيمايش غار 3N بزرگترين غار نمكي جهان (6580 متر)

 

سرپرست برنامه : محسن صنعتی

سرپرست دوم : محمد تقی بابایی

مسئول فنی : امیر علی نصیری

تدارکات :  یوسف مرادی

نفرات شرکت کننده :

آقایان محسن صنعتی، محمد تقی بابایی، اکبر بابایی، اصغر اسکندری، مجتبی مقدادی، امیر علی نصیری، یوسف مرادی، محمد مبین بابایی و خانم ها نسرین احمدی، سپیده عبدی، نسرین حسینی، افسانه قیداری و ترگل ایوب وند( میهمان )

اجراي برنامه : كارگروه غار نوردي استان زنجان

تاريخ اجرا 24/11/1390 الي 29/11/90

پس از ساعت ها مطالعه براي جاي دادن يك برنامه ي مناسب در رديف بهمن ماه تقويم ورزشي سال 90 كارگروه غارنوردي استان زنجان تصميم به اجراي برنامه اي در قشم و غار نمكدان گرفت.

30 روز مانده به اجراي اين برنامه پروژه اي را در يكي از غارهاي استان آغاز كرديم كه خود برنامه ي مستقل و تمريني بود. براي اجراي اين برنامه از آنجا كه مي دانستيم 3N بزرگترين غار نمكي جهان و جزو غارهاي سخت مي باشد برنامه هاي تمرينيمان را جدي گرفته و با تمام توان تصميم به اجراي برنامه گرفتيم. 10 روز مانده به اجراي برنامه ي 3N ما سه برنامه ي پيمايش سخت را در غارهاي زنجان اجرا كرده بوديم كه ما را از نظر بدني آماده ساخته بود، از قبل نفرات اين برنامه با توجه به تجربيات و تواناييهايشان انتخاب و تيم تكليفش مشخص شده بود.

تيم نهايي شامل سه نفر تيم حمله و دو نفر پشتيبان داخل غار و چهار نفر پشتيبان بيرون غار بودند.

تمام مشكلات و درگيري هاي قبل برنامه كه بسيار هم سنگين و طاقت فرساست را پشت سر گذاشتيم حدودا صد نفر ساعت كار، هماهنگي با اداره هاي مختلف انجام شد كه نيروي بسياري را از ما گرفت تداركات بيرون غار تداركات داخل غار ،اسكان ،تجهيزات فني، نقشه برداري ، فيلمبرداري و عكاسي شامل اين جلسات مي شد.

در تاريخ 24/11/1390 همه خوشحالند كه بالاخره موعد اجراي برنامه رسيده است با قطار         زنجان- تهران به همراه 180 كيلو بار و دوازده نفر ساعت 6:45 دقيقه ي صبح راه ميافتيم فقط تيم در راه آهن حضور دارد. چون از قبل همه ي تجهيزات بچه ها بازديد شده بود نگراني از كمبود تجهيزات نداشتيم ساعت 12:30 ظهر با يك ساعت تاخير به تهران ميرسيم و ساعت 12:35 درون قطار تهران به بند عباس هستيم. ساعت 7 صبح روز بعد در راه آهن بندرعباس پياده ميشويم. دريا طوفاني و اسكله تعطيل است با صرف هزينه ي بيشتر به اسكله ي پهل ميرويم از طريق قايق به اسكله ي لافت قشم در كمتر از 5 دقيقه ميرسيم ساعت8:50 مسير 58 كيلومتري لافت تا قشم را طي مي كنيم سوئيتي اجاره كرده و به استراحت و جابجايي تجهيزات مي پردازيم جلسه توجيهي و نقشه خواني را دوباره تشكيل ميدهيم. يكي از كوهنوردان خوب قشم قبلا تماس گرفته و خواهان حضور در برنامه بودند كه موافقت خود را پس از اين جلسه و ديدار حضوري اعلام كرديم تا نقطه 10 كنار تيم باشند .پس از جلسه  تداركات انفرادي و عمومي بسته بندي شد.

26/11/1390 ساعت 8 صبح مسير 118 كيلومتري قشم تا دهانه ي غار را با يك تويتا هایلوکس طي مي كنيم ساعت 10 در دهانه ي غار هستيم به همراه يك نفر از نگهبانان ژئو پارك ملاقات می کنیم. ايشان نگران ريزش هاي درون غارند و ميگويند چند تيم به خاطر ريزش ها در نقطه ي 14 نتوانستند ادامه ي مسير دهند كمي عكاسي كرده و در ساعت 10:30 وارد نقطه ي يك ميشويم از همان ابتدا زيبايي هاي متفاوت اين غار بسيار بچه ها را هيجان زده كرده است رودخانه ي نمكي ، قنديل هاي نمكي و آب فوقالعاده شور نشان دهنده ي كاري متفاوت است.

 به علت سفيد بودن كف و ديوار ها بازتابش نور، محيط را جذابتر و روشن تر مينمايد از همان ابتداي نقطه ي يك بايد از طريق راه آبي وارد شد دماي آب در نقاط مختلف متغيير است در ابتداي دهانه آب حدودا 20 درجه است مسير را به حالت نيم خيز و سينه خيز راحت، تا نقطه ي 4 ادامه مي دهيم تا به اين نقطه مسير از طريق آب است پايان نقطه ي 4 وارد يك سينه خيز كوچك ميشويم حدودا 20 متر كه انتهاي آن تالار شش ميباشد. كه تا دالان 7 تردد راحت است پس از عبور از اين معابر به يك سينه خيز روي، نيمه سخت ميرسيم تا اين مرحله مسير از طريق آب است در اينجا به يك دوراهي متقارن بزرگ ميرسيم معبر سمت راست معبر خاكي و ريزشي ميباشد ولي معبر سمت چپ كه معبر 8 مي باشد كاملا آبي و مطمئن تر است پس از عبور از نقطه ي 8 به انتهاي دوراهي ميرسيم كه ابتداي نقطه ي  10 ميباشد فضاي بزرگ است كه جايي مناسب براي استراحت است، از طريق راه آبي اصلي به يك دالان با ارتفاع حدود 50 سانتي متر ميرسيم كه صد متر طول دارد و بستر آن آبی می باشد كه نقطه انتهاي آن داراي كف خاكي سخت است اين نشان دهنده ي انتهای نقطه ي 11 است معبر شماره ي 12 تالاريست تقريبا بزگ، در اواسط نقطه ي 12 ودر سمت راست تالار يك سربالايي تند ما را به تالاري بن بست مي رساند، سقف آن طاقي شكل و با ارتفاعي حدودا 15متر، این قسمت نسبت به ساير نقاط گرمتر است و داراي بوي گوگرد شديد و كفي گرم كه نشان دهنده ي فعاليت هاي زيرزميني در اين نقطه است كف آن كاملا خشك و بلورهاي نمكي زيادي وجود دارد نقطه ي 13 را ميتوان از ارتفاع بسيار پايين آن تشخيص داد.

 حدودا 150 متر طول دارد و ارتفاع در سراسر مسير 50 الي 60 سانتي متر ميباشد با كفي داراي سنگريزه هاي سخت كه كار عبور را مشكل مينمايد.پس از كمي ارتفاع گرفتن از معبر 13 به ابتداي ريزشي هاي 14 ميرسيم راه تقريبا مسدود است ولي ميتوان به سختي از سمت چپ اين معبر و با احتياط تمام عبور كرد عبور از اين معبر نياز به دقت زيادي دارد.

نقطه 15 داراي ارتفاع و عرض كمي است در اواسط مسير به يك توده ريزشي بزرگي ميرسيم در سراسر اين تالار بزرگ ميتوان خفاشها را ديد كه تعدادشان هم كم نيستند.

ارتفاع آرام آرام زيادتر شده و وارد نقطه 16 ميشويم يك چرخش 90 درجه در ابتداي اين معبر وجود دارد جريان هواي خشك و خنك نشان دهنده وجود چاه هوایی در اطراف است . پس از حدودا 50 متر به اواسط نقطه 18 ميرسيم كه اگر در روشني هوا به اين نقطه برسيد ميتوان دهانه چاه را به راحتي ديد دهانه چاه در سمت چپ قرار دارد و مكاني مناسب است براي كمي استراحت و تنفس هواي تازه است ، ارتفاع دهانه تا كف حدودا 20 متر ميباشد و عرض دهانه 1.5 متر می باشد.

باز ارتفاع كم ميشود و به حدودا 100سانت ، كه نشان دهنده معبر 19 است رفته رفته ارتفاع به 50 سانت كاهش و گل زمين نيز زياتر ميشود در اينجا گل بسيار چسبناك است اگر بند كفش را درست نبسته بوديم احتمال گم كردن كفشها وجود داشت .40 متر بايد اين دشواري را تحمل نمود تن ما كاملا گلي شده بود كه زياد هم بد نبود..در اتمام اين سينه خيز رو يك گودال اب كوچك وجود دارد كه براي شسته شو مناسب ميباشد تا كمي سنگيني گلها را كم كرد.از همين نقطه ميتوان صداي ريزش آب را از سقف غار شنيد كه بسيار جالب و رويايست . غار در اينجا سكوت خود را ميشكند و لب به سخن ميگوشايد . در سمت راست و در كنج آبي، از حدود 10متري در حال ريزش ميباشد بسيار شور ولي زيبا . يك لوله 3 تكه كاملا فرسوده كه با طنابجه به هم وصل شده است يادگار تيم اكتشافي ميباشد كه تا چند سال ديگر اثري از آن نميتوان يافت . اين ميله را براي رسيدن به ابتداي ريزش ابشار به اين جا حمل كرده اند .

به ابتداي دو راهي ميرسيم كه معبر 22 ميباشد هر دو راه به هم ميرسد كه در انتهاي آن تالاري بزرگ و زيباست با سقفي يك تكه و عجيب از نظر رنگ بندي .

با يك پيچش به سمت راست كمي بايد دقت نمود اينجا نياز به كمي دقت براي پيدا كردن گذرگاه “متشكرم” است كه راه امن و مطمئن تري براي رسيدن به تالار بزرگ 26 است ( این میانبر بسیار کار شما را راحت و بسیار کوتاه می کنید، زیرا معبر آزادی که نقاط 24 و 25 می باشد بسیار طولانی و گذر از آنها به علت بستر گلی چسب ناک و ارتفاع کم معبر بسیار نفس گیر و سخت می باشد. ) با كمك   قطب نما كمي به عقب برميگرديم و از يك سر بالاي تند دست به سنگ ميشويم و در روبه رو راه را بن بست ميبينيم با كمي دقت يك راه گربه رو ميبينيم كه حدودا يك وجب است با تئلل از اين معبر رد ميشويم كه بسيار دشوار است حتا كلاه كاسك هم گير ميكند كه بايد جداگانه عبور داده شود .ولي پايان كار بسيار جالب است اين ميان بر، ما را به تالار 26 ميرساند . نوشته اي از گروه خادم كه با ذوق فراوان با خاك اسم گروه خود را به يادگار نوشته اند ديده ميشود درانتهاي سمت راست به يك  طنابجه 7 ميل دوبل ميرسيم كه به يك بلوك سنگي نامطمن وصل است با كمك دست از آن پايين ميرويم كه حدوا 5 متر است اينجا مكاني مناسب براي استراحت و تجديد قواست در صورت نياز به تيم پشتيبان محل مناسبي ميباشد .كمي آب تني كرده .لباسهاي خود را شسته و نگاهي به درون كوله هاي خود مياندازيم . به لطف آب بنديهاي مناسب جيره همه بجه ها سالم ميباشد .

در سمت ديگر آ ب يك خرسنگ بزرگ به رنگ قرمز خود نمائي مي كند با گيره هاي ناخوني كه مرا دعوت به كمي بولديرينگ ميكند كه جالب بود .اگر رو به خرسنگ بايستيد و پشت سرتالار محل فرود باشد بايد به سمت راست ادامه مسير داد .البته ما در اين نقطه به دو تيم تقسيم شديم تيم حمله و تيم پشتيبان. انتخاب نفرات كار دشواري بود چون همه آمادگي ادامه مسير را داشتند ولي بايد اين كار صورت ميگرفت .

تیم پیشرو شامل : محسن صنعتی، امیرعلی نصیری و مجتبی مقدادی

تيم پشتيبان : محمد تقی بابائی و یوسف مرادی

ادامه مسير ميدهيم و تا به يك سر بالائي ميرسيم چند كپه نمكي با اشكالي جالب خود نمائي ميكند از ميان آنها عبور كرده و به سر ازيري ميرسيم .

در اين نقطه نشان سيل عظيم در همه جا ديده ميشود . بايد به سمت راست ادامه داد .آخرين سينه خيز رو مسير را روبه رو داريم، ارتفاع 40 سانت و انتهاي آن نا معلوم، با عرض بسيار زيادي كه اين معبردارد نبايد زياد به چپ يا راست كشيد .مسير مستقيم بهترين راه است .كف با سنگ ريزه هاي تيز و بلورهاي نمك نقشه سمباده را بازي ميكند . ولي نبايد اين سختي مانع ديدن رنگهاي بي نظير سقف گردد . زيبا ترين تصاويري است كه در غار ديده ام سقف از سنگ نمك تشكيل شده است كه رگهاي مختلف املاح رنگهاي غير قابل توصيفي را به وجود آورده است محو تماشا ميشويم خطوط از شرق به غرب در يك امتداد كشيده شده اند زيباي مطلق حاکم است.

حدودا 300 متر اين سينه خيزها ادامه دارد كه كمي توان فرساست بايد استراحتهاي كوتاهي در سراسر مسير انجام داد اينجا معبر 28 ميباشد .

اتمام اين سينه خيز روها به يك گذرگاه با ارتفاع1.5 متراست روي دو پا حركت كردن چقدر جالب ميباشد .

حدودا 30 دقيقه از راه اصلي را به همين روش ادامه مسير ميدهيم . در سمت راست چند راه انحرافي وجود دارد كه همگي بن بست ميباشند .

به يك دو راهي ميرسيم كه راه چپ راحت تر ميباشد از اين راه ادامه مسير ميدهيم و به تالار تنديسها ميرسيم اينجا نقطه 45 مسير است با ارتفاعي حدودا 1 متر و عرضي حدودا 3 متر، از سقف چند يادگاري از تيمهاي قبلي ديده ميشود .گروه های احد-آزادگان-دانشگاه تهران و خادم

كمي استراحت ميكنيم و به مسير خود ادامه ميدهيم هدف ما رد شدن از ريزشيها و ديدار با نقطه 50 است . ارتفاع دوباره كم شده و به كف ماسه اي نرم ميرسيم در اينجا بايد كاملا احتياط كرد ريزشها بسيار زياد است و بدون كيسه بايد تردد كرد. در اينجا يك ياد بود وجود دارد ازآن  خانه كوهنوردان تهران است.

راه اصلي به دو انشعاب تقسيم ميشود سمت چپ مسيري رو به بالا است كه بسته  و سمت راست مستقيم .مسير سمت راست را رد كرده و پس از عبور از چند راه روي باريك كم كم هواي خنكي را در صورت احساس ميكنيم . تارهاي عنكبوت در اطراف و حشرات به دام افتاده نشان دهنده نزديك شدن به دهانه ميباشد . امكان ادامه مسير از اين راه وجود ندارد چون سنگها بسيار سست و مسير باريك است ولي در پشت اين توده ريزشي ميشد راهي بهتر را ديد كه امكان دسترسي به ان وجود ندارد . چندين راه انحرافي را امتحان ميكنيم ولي بن بست ميباشند اين معبر را نقطه 51 نام گزاري ميكنيم و راه برگشت را پيش ميگيريم تابلو ياد بودمان را در نقطه 50 نصب ميكنيم و اينجا پايان كار است. ساعت 12 شب را نشان می دهد. حال ما مانده ايم و تمامي اين مسيري كه بايد برگشت. ساعت 6 صبح از غار خارج می شویم.

نکات مهم برای پیمایش غار :

1-پيمايش اين غار نيازي به هيچ گونه تجهيزات فني ندارد

2-به علت بالا بودن دماي غار نيازي به لباس گرم  و اضافي نيست

3- بار گزاري آب در نقاط 10-12-16-18-26- ضروري و حیاتی است.

4- به همراه داشتن زانو بند و ارنج بند مرغوب الزاميست

5-داشتن چراغ پيشاني ضد آب مهم است

6-ضد آب كردن تمامي تجهيزات لازم ميباشد

7-عايق كردن باطريها ي يدكي بسيار، بسيار مهم ميباشد

8-لباس بهتر است از نوع سرهم باشد

9-در گزارش از برخي ازمعابر نام برده نشده است اين معابر نشان دهنده ي مسيرهاي مستقيم مي با شد.

گزارش از محسن صنعتی و امیر علی نصیری

عکسها : محمد تقی بابایی و مجتبی مقدادی

 

محل قرار گيري غار نمکدان در جزيره قشم :

 

نقشه غار نمکدان

 

جلسه توجیهی و بررسی دوباره نقشه غار

 

عکس یادگاری با اعضای تیم در دهانه غار

 

نقاط 5 و 6 نقشه

 

 

نقطه 8 با ارتفاع کم و بستر آبی

 

تالار بزرگ و بن بست در نقطه 12

 

معبر سخت 13

 

استراحت در تلار بزرگ آشیانه ( نقطه 16 )

 

قندیل نمکی بزرگ در نقطه 17

 

قندیل های زیبای نمکی

 

چاه هوایی در نقطه 18

 

استراحت و آب تنی در آب شور

 

بعداز گذر از معبر گلی 20

 

لوله پوسیده در کنار آبشار

 

سقف زیبای بزرگراه نمکدان

 

معبر میانبر و سخت ” متشکرم ” با ارتفاع کم خود

 

نقطه 26 کنار خرسنگ ها

 

ابتدای نقطه 28 و اول دوراهی 27

 

سخت ترین و طولانی ترین معبر غار، نقطه 28

 

اواسط نقطه 28 که بازمانده های سیل در آن معلوم است

 

تالار تندیسها که اکثر تیم ها یادبودهای خود را در انجا نسب کرده اند نقطه 45

 

عبور از معابر سخت نقطه 47

  غار  که فقط یک یادبود تیم خانه کوهنوردان تهران در آنجا نصب بود، تیم ما نیز تابلو یادبود خود را در آنجا نسب کرد.

 

تابلو یادبود

 

عکس یادگاری بعد از خروج از غار